Tijd voor mijn 'coming-out'. Zaterdag was ik op de Paul Harland Dag in Delft, voor de uitreiking van de Paul Harland Prijs 2013. Dit is de belangrijkste prijs in Nederland en Vlaanderen voor de beste fantastische kortverhalen tot 10.000 woorden.
206 inzendingen kreeg organisator Martijn Lindeboom deze editie, een verdubbeling. Het fantasygenre (fantasy, sci-fi, horror - en alles daar tussenin) is mainstream geworden. In Nederland al langer. Maar ook in Vlaanderen krijgt het genre steeds meer weerklank en aanhang. Terecht.
Ongeveer veertig Vlamingen stuurden deze editie ook hun kortverhaal in. En daaronder, jawel, ook ik.
In mijn hoofd vertel ik al langer kortverhalen. 'Vuur' is het eerste verhaal dat ik heb neergepend. Het gaat over een jongen, Tobias, die net na de Tweede Wereldoorlog door zijn moeder wordt verstoten omdat hij - letterlijk - te veel warmte uitstraalt en omdat de mensen zich aan hem verbranden als ze hem aanraken. De jongen belandt in een weeshuis, ontdekt daar dat hij lang niet de enige is met bijzondere gaven en besluit die voor eens en altijd in zijn voordeel te gebruiken. Met vreselijke gevolgen.
Ik heb lang getwijfeld of het verhaal wel binnen het genre fantasy paste, en dus of het verhaal ook binnen de Paul Harland Pijs paste. Het verhaal is nogal traag en zuinig met fantastische elementen. Het best valt het nog te omschrijven als magisch realisme, met een snuifje horror.
Blijkbaar kon de jury mijn eersteling wel smaken.
Lees hier de volledige uitslag
Van de 206 inzendingen die de drie voorselecteurs moesten doorploeteren, mocht 'Vuur' met 36 andere verhalen naar de finalebeoordeling. In het eindklassement eindigde mijn verhaal uiteindelijk op plaats 19. In de subcategorie 'W.J. Maryson talent award', waarvoor een extra jurylid van de Nederlandse uitgeverij Meulenhoff de verhalen van auteurs tot en met 30 jaar heeft beoordeeld, eindigde ik zelfs op plaats 2. En mocht ik even op het podium.
Een onverhoopt succes als debutant.
Smaakt dit naar meer? Ja.
Is er al meer? Neen.
Komt er nog meer? De (nabije) toekomst zal het uitwijzen.
In een volgende blog meer over de uitslag van de Paul Harland Prijs en over wat de juryleden echt van 'Vuur' vonden.
PS: de Nederlandse mede-organisator had het - o, verrassing - nogal moeilijk om mijn naam, Yves Delepeleire, uit te spreken. Vandaar dat ik dus een pseudoniem heb gekozen, waarmee ik ook mijn verhaal 'Vuur' heb ondertekend: T.S. Groenewoud.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten